Together? Forever. ♥

Subject: Re: Together? Forever. ♥ Tue Apr 09, 2013 10:34 am

16 თავი.

ზუსტად ორი თვე გავიდა... ბიჭები ხანდახან ტელეფონით მეხმიანებოდნენ... მუცელი უკვე საკმაოდ მეტყობოდა... ერთ დღეს პერი მესტუმრა..

– სოფ, როგორ ხარ?
– არამიშავს, შეენ?

გადამეხვია და მუცელზე დამხედა...

– რამხელაა უკვე..
– ჰოო..
– ლიამს უთხარი?
– შენ ზეინმა გითხრა ხო?
– ხოო...
– არაუშავს.. არა არ მითქვამს, და არც ვაპირებ..
– მგონი აჯობებს უთხრა..
– არა..
– როგორც გინდა..
– წამო, ყავა დავლიოთ, გინდა?
– აუ კიი...

ბევრი ვისაუბრეთ, ვიცინეთ, და ბოლოს მითხრა..

– ხვალ ბიჭები გასტროლიდან ბრუნდებიან, ლიამმა მითხრა სოფი დამხვდესო, მომენატრაო...
– ჰო რავი.. ვნახოთ..
– მიდი სოფი... დახვდი და ყველაფერი უთხარი..
– არვიცი პერ..

დავემშვიდობე, მაგრად ჩავეხუტე და წავიდა.. ფიქრი დავიწყე, დავხვედროდი თუ არა ლიამს... გადავწყვიტე წავსულიყავი, და ყველაფერი წერილით მეთქვა... წერილის წერა დავიწყე...

რომ გათენდა ეგრევე ჩავიცვი და აეროპორტში წავედი, იქვე იყვნენ პერი, ელეანორი და დანიელი.. პერიე გადავკოცნე, იმ ორმა რატომღაც არ მიკადრა... მე მოშორებით დავდექი, პერიც ჩემთან დადგა.. ამასობაში ბიჭებიც გამოჩნდნენ... არც დავფიქრებულვარ, ისე გავიქეცი, ლიამს მაგრად გადავეხვიე, ჯიბეში წერილი ჩავუცურე და ყურში ჩავჩურჩულე..

" წერილი ნახე " ♥

და უთქმელად მოვშორდი იქაურობას...

––––––––– სიტუაცია ლიამთან და დანისთან –––––––––

– დაან.. ძაან დაღლილი ვარ, რამე მაჭამე რა..
– ჰო ლიამ ახლავე..

* ლიამის ფიქრები..

ნეტა სოფიმ რა მომწერა.. როგორ მაინტერესებს.. უნდა წავიკითხო...

" ძვირფასო ლიამ... ძალიან მენატრები... უშენოდ უბრალოდ სიცოცხლე არ შემიძლია, მაგრამ სხვა გზაც არ მაქვს... იცი, მე ორსულად ვარ.. პატარას ველოდები, რომლის მამაც შენ ხარ... ვიცი რომ არ გიყვარვარ, დაარც ეს პატარა არ გინდა.. უბრალოდ აღარ შემეძლო დამემალა.. უკვე ორი თვის ვართ... მოკლედ... უბრალოდ იცოდე რომ უზომოდ მიყვარხარ... შენი სოფი " ..

ღმერთო სოფ.. ვაიმეე ეს რა ჩავიდინე...

თქვა ლიამმა და კარებისკენ წავიდა..

– ლიამ.. სად მიდიხარ?
– მაპატიე დანი.. უნდა წავიდე..
– მაგრამ..
– მალე მოვალ..

––––––––––– სიტუაცია ჩემთან სახლში ––––––––––

წამოწოლილი ვიყავი უცებ კარებზე ბრაგუნი რომ ატყდა...

– ლუუს.. გააღე რა..
– ............
– ლუუუუს..
– ..........
– სად ჯანდაბაში წავიდა ეს გოგო..

ზანტად ავდექი, კარები გაავაღე და იქვე გავქვავდი..

– რატომ დამიმალე სოფი?..
– არ შემეძლო..
– რატომ დამიმალე??
– ლიამ...
– როგორ დაგტანჯე პატარავ..

მითხრა, ცრემლები მოადგა და მაგრად ჩამეხუტა..

Subject: Re: Together? Forever. ♥ Tue Apr 09, 2013 10:44 am

აუ რა მაგაროააააააააააააააააააააააა

Subject: Re: Together? Forever. ♥ Tue Apr 09, 2013 10:44 am

kide ignda?

Admin Posts : 661 Age : 23 Join date : 14.02.13

da gagrdzeleba ar gindaaa???

Subject: Re: Together? Forever. ♥ Tue Apr 09, 2013 10:46 am

კი რატქმაუ ნდა მინდა

Subject: Re: Together? Forever. ♥ Tue Apr 09, 2013 10:47 am

kai exlave Together? Forever. ♥ - Page 3 3788161578

Subject: Re: Together? Forever. ♥ Tue Apr 09, 2013 10:48 am

17 თავი.

ასე ჩახუტებულები ვიყავით ლუსიმ რომ დაგვიძახა..

– გაიყინებით ბავშვებო...
– ლიამ, წამო სახლში შევიდეთ ხო..
– მე მარტო მინდა შენთან ყოფნა..
– მაშინ ჩემს ოტახში ავიდეთ..

ხელი მომკიდა და ოთახისკენ წამიყვანა.. ლუსი მიხვდა და გამიღიმა... როგორც კი შევედით კარი დაკეტა და მითხრა..

– რატო დამიმალე.. მე მაგას არ ვიმსახურებდი..
– მაპატიე. ვეღარც გითხარი...
– სოოფ.. ჩემო პატარავ.

ისევ მაგრად მომეხვია... ისე მაგრად რო სუნთქვაც კი მიჭირდა... მერე ყურში ნაზად ჩამჩურჩულა..

– შეიძლება რომ დაწვე?
– ორსულად ვარ ლიამ და ეგ არ შეიძლება..
– ეგ არც გამიფიქრებია..

და ორივეს გაგვეცინა.. წამოვწექი.. ლიამმა მუცელზე ზედა ამიწია და ნაზად მომეფერა... თან მკოცნიდა, თან ჩუმად ჩურჩულებდა...

" ჩემო პატარავ... გესმის შენი? მე შენი მამიკო ვარ... ლიამი... შენ ჩემი სიცოცხლე იქნები... "

მაგრამ უცებ მისმა ტელეფონმა დარეკა.. დანიელი იყო.. ტელეფონი გამორთო და გვერდზე მოისროლა..

– ლიამ. .რასაკეთებ..
– არ მინდა არავინ თქვენს გარდა..
– გაგიჟდი?

ტელეფონის აღება ვცადე მაგრამ ლიამმა გამაჩერა, თავისკენ მიმიზიდა და ნაზად მაკოცა..
საკმაოდ დიდი ხნით ვკოცნიდით ერთმანეთს.. უცებ ლუსიმ დაგვიძახა..

– სტუმარია..

და ოთახში დანიელი შემოვიდა...

– ლიამ.. ამიტო დამტოვე მარტო??
– დანიელ..
– მოგკლავ შე ძუკნა..

და ჩემსკენ წამოვიდა.. მაგრამ ლიამი გადაუდგა წინ.. დანიელს ჩემი მუცელი მხედველობიდან არ გამოჰპარვია..

– ეს რაარის? ვისია ეგ ნაბიჭვარი?..
– ჩემია დანიელ.. ჩემი... და ჩემს შვილზე ნორმალურად ილაპარაკე..
– რათქვი ლიამ??
– ჰო.. ჩემი და სოფის შვილია..
– ლიამ ფეინ.. ან სიმართლე მითხარი, ან მე და შენ სამუდამოდ ვშორდებით..
– კარგად დანიელ..

უთხრა ლიამმა და მე გამომხედა... დანიელი გაოცდა და გარეთ უხმოდ გავიდა... ცრემლები მომადგა, ლიამი მოვიდა და მაგრად ჩამეხუტა...

Subject: Re: Together? Forever. ♥ Tue Apr 09, 2013 10:48 am

18 თავი.

ასე ჩახუტებულები ვიქნებოდით კიდე დიდი ხანი, მაგრამ ლუსიმ დაგვიძახა ქვემოდან..

– ბავშვებო არ გშიათ??
– აუ კიი სოფ. წამო ვჭამოთ..

ქვემოთ ჩავედით... მე უბრალოდ მადაც კი არ მქონია.. ძალიან ვნერვიულობდი.. ლიამმა და ლუსიმ რომ დაამთავრეს ჭამა ისევ ჩვენს ოთახში ავედით...

– აუ ლიამ.. მეშინია..
– ჩემს გვერდით ხარ პატარავ..
– შენ დანიელი გიყვარს.. და არ მინდა ჩემს გამო დაშორდეთ..
– დანიელი ჩემს გარეშეც კარგად იქნება..
– მაგრამ შენ?
– მე მარტო თქვენთან მინდა ყოფნა..

მითხრა და მუცელზე ნაზად მომეფერა, გამეღიმა..

– ახლა დავწვეთ პატარავ ხო? ძალიან დაღლილი ვარ..
– ჰო.. კარგი..

დავწექით.. ლიამს მალე დაეძინა.. ლოყაზე ნაზად ვაკოცე და ქვემოთ ჩავედი, ლუსისაც არ ეძინა ჯერ..

– აბა მომიყევი რა თქვა იმ ალქაჯმა..
– კარგი რა ლუუს.. რაცარუნდა იყოს ის ლიამის შეყვარებული იყო, და ერთმანეთი მართლა ძალიან უყვარდათ..
– უყვარდათ? თუ ლიამს უყვარდა? შეყვარებული ქალის არაფერი ეტყობოდა მაგას..
– ნუ ხარ ეგეთი ენა მწარე..
– აქ რატო რჩება ლიამი?
– დაშორდნენ..
– ეგ როგორ?
– ჩვეულებრივად.. ლიამმა მართო შენტან და ჩვენს შვილთან მინდა ყოფნაო..
– თქვენი სიყვარულის ისტორია პირდაპირ მაოცებს რა..
– მეც ლუსი, მეც მაოცებს.

ასე ვჭორაობდით ქვემოთ უცებ ლიამმა რომ დამიძახა..

– სოოფ.. ამო რაა..
– ჰო ლიამ, მოვდივარ..

ზემოთ ავედი, ლიამმა კარი დახურა და ეშმაკურად გამომხედა..

– რატო დამტოვე მარტო?
– გეძინა.. მე კიდე არ მეძინება ლიამ..
– მოდი მაშინ რამე გავაკეთოთ, ჯერ არც მე არ მეძინება..
– მულთფილმები ვუყუროთ კარგი?
– აუ მაგარი აზრია...

კონკიას ისტორია ჩავრთეთ, რატომღაც მომინდა ყურება, ლიამმაც უარი არ მითხრა... ცოტა ხანში ჩაგვეძინა.. დილით რომ გავიღვიძე ლიამი აივანზე იყო..

– დილამშვიდობისა ლიამ..
– დილამშვიდობისა მზეთუნახავო.. როგორ გეძინა?
– ასე ტკბილად არასდროს არ მძინებია..
– აუუ სოფ.. არ გინდა ბავშვის სქესი გავიგოთ?
– რავიცი.. როგორც შენ გინდა.
– ჩაიცვი მაშინ..

უცებ მოვწესრიგდით და სამშობიაროში წავედით, ექიმებმა პირდაპირ პალატაში შემიყვანეს.. ლიამი გაფაციცებით უყურებდა ეკრანს სადაც ჩვენი პატარა მოჩანდა.. უცებ ექიმმა თქვა..

– თქვენ გოგონა გეყოლებათ..
– რა ექიმო?? გოგოს მამა გავხდები?
– დიაახ.. თან როგორც ვატყობ ცელქი გოგონა გეყოლებათ..

თქვა ექიმმა, გამომხედა და გამიღიმა.. პალატიდან რომ გამოვედით ლიამი მაგრად ჩამეხუტა..

– ჩემი ანგელოზი ხაარ სოფ..
– მიყვარხარ ლიამ..

ლიამმა პოლის დაურეკა, რესტორანში გვინდოდა წასვლა და ლიამი ისეთი აჟიტირებული იყო საჭესთან არ დაჯდა... პოლიც მალე მოვიდა და რესტორნისკენ წავედით.. მანქანიდან რომ გადმოვედით უამრავი პაპარაცი დაგხვდა, უცებ ფანებიც მოვიდნენ.. ყველა რაღაცას ყვიროდა... როგორც იქნა შიგნით შევედით, და დავჯექით... თან ვჭამდით, თან ვსაუბრობდით..

– ლიამ.. რა დავარქვათ ბავშვს?
– შენ რაც გინდა პატარავ..
– მოდი ნატალია დავარქვათ.. რასიტყვი?
– ნატალია.. ლამაზი სახელია.. მომწონს..
– ანუ?
– ეგრე იყოს..
– მიყვარხარ ♥
– მე უფრო...

საჭმელს რომ მოვრჩით,უცებ გამოვედით და მანქანაში ჩავჯექით, პირდაპირ სახლში წავედით... სახლში ბიჭები, ელე და პერი დაგხვდნენ...

– ჰეეეი ჩვენი მომავალი მშობლები მოვიდნენ. (დაიყვირა ლუიმ)
– მე გოგო მეყოლებააა... (აყვა ლიამი)
– გილოცაავთ..

ყველამ მოლოცვა დაგვიწყო.. პერისთან მივედი და გადავეხვიე..

– პერ.. მადლობა მაშინ რჩევისთვის..
– რისი მადლობა გოგო.. ბავშვი როგორ არის?
– კარგად.. არაუშავს..

მე და პერი ვსაუბრობდდით უცებ ელეანორი რომ მოვიდა..

– სოფი, შეიძლება მარტო დაგელაპარაკო?
– კი, რათქმაუნდა..

მეორე ოთახში გავედით...

– მისმინე.. ბოდიში რომ ცუდად და უხეშად გექცეოდი, უბრალოდ მეგონა რომ ლიამს და დანიელს მართლა ძალიან უყვარდათ ერთმანეთი..
– არაუშავს ელე, მათ მართლა უყვარდათ ერთმანეთი..
– მაგრამ ლიამს, აშკარად შენ უფრო უყვარხარ და ნამდვილად ჩანს რომ შენ უფრო აბედნიერებ..
– მადლობა.
– შეიძლება ჩაგეხუტო?
– რათქმაუნდა..

გამეცინა და ელეანორს ჩავეხუტე.. მერე ისევ ოთახში დავბრუნდით.. ლიამმა ხელი მომკიდა და კალთაში ჩამიჯინა..

– აბა, რას არქმევთ პატარას?? (პერი)
– ნატალიას.. (მე)
– ნატალია.. მომწონს.. ლამაზი სახელია..

მოკლედ, საოცარი საღამო გვქონდა.. ბევრი ვიცინეთ, ვიხალისეთ, ვისაუბრეთ, ბიჭებმა ცოტა დალიეს კიდეც და ბოლოს სტუმრები გავაცილეთ... ლუსის ტკბილი ძილი ვუსურვეთ და დასაძინებლად ავედით..
მე რათქმაუნდა ლიამის მკერდზე მოვკალათდით,ლიამმა შუბლზე მაკოცა და ჩემი თმებით დაიწყო თამაში..

– იცი სოფ.. მართლა უზომოდ შემაყვარე თავი.. არ მეგოონა დანიელის მერე თუ ვინმე შემიყვარდებოდა, მაგრამ ცხოვრება ნამდვილად მოულოდნელობით არის სავსე..
– ლიამ ბედნიერი ხარ?
– რაა??
– ბედნიერი ხარ ჩემს გვერდით?
– უბედნიერესი ვარ.. შენ?
– მე უუუუუბედნიერესი

ვთქვი და გამეცინა.. ლიამმა გამიღიმა.. მერე ზევიდან მომექცა და ვნებიანად მაკოცა.. მაგრამ უცებ მუცელი მეტკინა და სიმწრისგან დამაკვნესა..

– რა გჭირს სოფ?
– არაფერია, მიჩვეული ვარ, უბრალოდ მუცელი მეტკინა..

გამიღიმა, ქვემოთ ჩაცოცდა, მუცელზე ზედა ამიწია და ნაზად მაკოცა...

" ჩემო პატარა გოგონა, შენ ყველაზე ლამაზი და თბილი დედიკო გყავს, ეჭვი არ მეპარება რომ ლამაზი იქნები.. მისნაირი შავი თვალები და ლამაზი აპრეხილი წამწამები გექნება... მისსავით ნაზი, პატარა ვარდისფერი ტუჩები... "

– და შენნაირი თბილი გული...

დავაყოლე, თან თმებში ხელები შევუცურე და გავუღიმე... ისევ ზემოთ ამოვიდა და მაკოცა.. მერე დაწვა, მაგრად მიმიხუტა და ტკბილი ძილი მისურვა ♥

Subject: Re: Together? Forever. ♥ Tue Apr 09, 2013 10:48 am

19 თავი.

დილით რომ გავიღვიძე ლიამს ისევ ეძინა.. გამეღიმა და უბრალოდ ლიამის უშფოთველ და ლამაზ სახეს დავაკვირდი..

" როგორი საოცარი ბიჭია.. ხან ბავშვური, ხან საოცრად სერიოზული.. ხანდახან ისეთი ცივია, ხანდახან კიდე საოცრად თბილი.. როგორ შემაყვარა თავი.. როგორი ვნებიანია.. ცხელი... ჩემი ლამაზი ♥ "

ნაზად მოვეფერე თითებით მის ლამაზ ტუჩებს, მერე რატომღაც მომინდა მეკოცნა.. ნაზად მივიწიე და ვაკოცე...

– კიდეე მინდაა..
– ეე ლიამ.. არ გღვიძავს??
– კიდეე კიდე კიდე მინდააა...
– მაიმუნი ხარ..

გამეცინა და ისევ ვაკოცე.. თმებში ხელი შემიცურა და თვითონაც მისი ვნებიანი ტუჩებით მაკოცა... მერე გაჩერდა, ეშმაკურად გამომხედა და მითხრა...

– დღეს ჩემი ოჯახი უნდა გაგაცნო.
– რაა?? არა არა.. აუ ლიაამ
– კიი...
– აუ არა.. რო არ მოვეწონო შენებს?
– მოეწონები...
– აუ რავიცი...
– ჩავიცვათ ახლა, მოვწესრიგდეთ და წავიდეთ ხო?
– რავიცი..
– წავიდეთ ხო??
– კარგი კარგი..

მოვწესრიგდით და ლიამის მანქანით წავედით.. ძალიან ვნერვიულობდი, არვიცოდი როგორი რეაქცია ექნებოდათ... მოკლედ, როგორც იქნა მივედით.. ლიამმა კარები გააღო და დაიძახა..

– ჰეეი. სახლში ხართ?? ვიღაც უნდა გაგაცნოთ..
– ააბა სად ვიქნებით?

მეორე სართულიდან ჩამოვიდა რუთი, ამასობაში დედამისი, მამამისი და მისი მეორე დაც გამოვიდა..

– ეს ლამაზი გოგო ვინარის დე? (ლიამის დედა)
– ჩემი მომავალი მეუღლე..
– გამარჯობა, მე რუთი ვარ.. ლიამის უმცროსი და..

უცებ მოვიდა რუთი და გადამეხვია, გამეღიმა..

– სასიამოვნოა თქვენი გაცნობა..

მივესალმე ყველას...

საოცრად სასიამოვნო ხალხი აღმოჩნდა.. ყველამ ძალიან თბილად მიმიღო..ბავშვზე რომ გაიგეს სულ გადაირიენ.. ყველა თავს მეხვეოდა.. ზედმეტ მოძრაობას არ მაკეთებიებდნენ.. დღეს აქ დარჩენა გადავწყვიტეთ.. რომ მოსაღამოვდა ლიამის ოთახში ავედით...

– რა თბილი ხალხია ლიამ.. უკვე ყველა შემიყვარდა..
– კარგი ნუ აჭარბებ..
– პირიქით.. ახლა არც მიკვირს ვის გავხარ ეგეთი თბილი..
– ჰოო??

ეშმაკურად გამიღიმა და ხელები მომხვია.. ლიამი ჩემზე ბევრად მაღალი იყო ამიტომ პატარა ბავშვივით ავცქეროდი ხოლმე მის მშვენიერ სახეს..

– ჰოო...
– იცი თბილ ლიამს ახლა რა სჭირდება?
– რაა??
– მისი გოგოს ლამაზი და ტკბილი ტუჩები..
– მერე?
– მერე უნდა აკოცოს სოფიმ, თორე მოკვდება ლიამი..
– მატყუებ..
– არ გატყუებ..

მითხრა და თვალები დახუჭა..

– ველოდები კოცნას..

იმეორებდა და თან იღიმოდა...

– მაგაზე უარს როგორ გეტყვი...

ფეხის წვერებზე ავიწიე, ლიამს სახეზე ხელები მოვხვიე და ნაზად ვაკოცე... თმებში ხელი შემიცურა და თვითონაც მაკოცა...

––––––––––––––––––––––––––

დილით რომ გავიღვიძე, ლიამი ოთახში არ დამხვდა.. ჩავიცვი და ქვემოთ ჩამოვედი.. სახლში მხოლოდ რუთი იყო..

– დილამშვიდობისა სოფ..
– დილამშვიდობისა რუთი, ლიამი სად არის?
– ეგ და დედიკო წავიდნენ საყიდლებზე.. შენთან მე ვიქნები..
– კარგიი.. აბა შენზე მომიყევი რამე. შეყვარებული არ გყავს?
– კიი.. მყავს..
– ძალიან კარგი..
– აქამდე რატო არ გაგვაგებინეთ ერთად რომ იყავით?
– აქამდე ჩვენც არვიცოდით ერთად თუ ვიყავით..
– ეგ როგორ?
– ვერ გაიგებ...

ვუთხარი და ლოყაზე ვაკოცე რომ არ წყენოდა ჩემი ოასუხი...

– წვენს გაგიკეთებ ჰოო?
– კიი, სიამოვნებით დავლევ..
– მისმინე სოფ.. ლიამს ხო არასდროს არ დაშორდები? საოცრად მომწონხარ მის გვერდით.. მართლა ძალიან უხდებით ერთმანეთს..
– არა რუთ, არასდროს არ დავშორდები.. მადლობა..

ვუთხარი და გავუღიმე...ამასობაში ლიამი და დედამისიც მოვიდნენ...

– პატარავ.. გაიღვიძე??
– ჰოო...
– ჩვენ საჩუქრები მოგიტანეთ..

მითხრა ლიამის დედამ და გვერდით მომიჯდა.. უამრავი პატარა ტანსაცმელი ამოიღეს.. ცრემლები მომადგა.. ლიამი ჩემს უკან დაჯდა და ხელები მომხვია.. მადლობა გადავუხადე ლიამის დედას და გადავეხვიე...

– ესეთ გოგოს გვიმალავდი ბიჭო? (რუთი)
– ხოო.. მარტო ჩემთვის მინდა და იმიტომ..

ლიამს გაეცინა, და ლოყაზე მაკოცა... მერე ადგა და პარკიდან, საორსულო, ლამაზი კაბა ამოიღო..

– ეს ჩემგან ჩემს გაბერილს..

გამეცინა..

– ლიაამ.. როგორი ლამაზია..
– მიდი მაშინ ჩაიცვი...

უცებ ავირბინე ოთახში, სარაფანი ჩავიცვი და ქვემოთ ჩამოვედი...

– აბა როგორ გამოვიყურები?
– ულამაზესი ხაარ შვილო. .(ლიამის დედა)
– ხო ორსულად ხარ, მაგრამ მაინც მაგარი სექსუალური ხარ.. (რუთი)

რუთს გახედა, დაეჭყანა.. და უთხრა..

– ჩემი სექსუალური გოგო...

მერე ჩემთან მოვიდა, ხელები მომხვია, ნაზად მაკოცა, და ყურში ჩამჩურჩულა..

– ყველაზე კარგი ხარ.. და ყველაზე მეტად მიყვარხარ... ♥

Subject: Re: Together? Forever. ♥ Tue Apr 09, 2013 11:05 am

აუ ვიტირებ ეხლა რა კაი რაცხაა ;დდდდდდდ

Subject: Re: Together? Forever. ♥ Tue Apr 09, 2013 11:14 am

Megan wrote:: აუ ვიტირებ ეხლა რა კაი რაცხაა ;დდდდდდდ

tavidan mec egre viyaviii 2jer maq wakitxuli :D ginda kide? barem davamtavreb

Subject: Re: Together? Forever. ♥ Tue Apr 09, 2013 11:16 am

20 თავი.

დილით რომ გავიღვიძე, ლიამს უკვე ეღვიძა და ჩემი თმებით თამაშობდა..

– დილამშვიდობისა საყვარელო..
– დილამშვიდობისა ლიამ..
– როგორ გეძინა?
– მშვენივრად..
– სოფ, გინდა ჩვენი სახლი ვიყიდოთ?
– რავიცი, საჭიროა? ლუსისთან ხო ვართ..
– მე მინდა მარტო ჩვენი და ბავშვის სახლი..
– ხო კარგი, როგორც გინდა..

საჭმელი ვჭამეთ, ლიამის მშობლებს და დებს დავემშვიდობეთ და სახლის ასარჩევად წავედით.. ძალიან დავიღალე, ერთი დიდი თეთრი სახლი ავარჩიეთ.. საოცრად ლამაზი და მყუდრო გარემო იყო შიგნით... შესასვლელში დიდი ბუხარი იყო, ულამაზესი ბიბლიოთეკა ქონდა სახლს.. მყუდრო სამზარეულო, სააბაზანოები და ოთახები.. მოკლედ, საოცარი სახლი ვიყიდეთ.. მერე ლუსისთან დავბრუნდით, ჩვენს სახლში მეორე დღეს უნდა გადავსულიყავით...

– ხალხოო, სად დაიკარგეთ?! მომენატრეეთ..

თქვა ლუსიმ და ჩამეხუტა, მერე ლიამსაც მოეხვია..

– ჩვენც მოგვენატრე ლუს... დაღლილები ვართ, საჭმელი რა გვაქვს?? (რათქმაუნდა მე პირველი საჭმელი გამახსენდა)
– ყველაფერი მზად მაქვს.. მოწესრიგდით და ვჭამოთ..

ოთახში ამოვედით, საშინაოები ჩავიცვით და ისევ დაბლა ჩავედით.. თან ვჭამდით, თან ვიცინოდით და თან ვსაუბრობდით..

– ლუს იცი, სახლიი ვიყიდეთ და ხვალიდან გადავალთ..
– ეეე მერე მეე? მარტო მტოვებთ?
– არა.. მოვალთ ხოლმმე ხშირად.. ხო ლიამ?
– აბაა რა.. თან მერე ბავშვი რომ გაჩნდება დახმარება დაჭირდება სოფის და ჩვენთან წაგიყვანთ..

ლუსის ცრემლები მოადგა.. მოვიდა და მომეხვია..

– კარგი რა ლუსს.. როდესმე მაინც ხო უნდა წავსულიყავი...
– კარგიი ხოო.. მთავარია შენ ხარ ბედნიერი...

ჭამას რომ მოვრჩით ლიამმა ტელევიზორი ჩართო და რაღაც კინოს უყურებდა, ჩვენ სამზარეულოში ვიყავით და იქაურობას ვალაგებდით... რომ დავამთავრეთ გამოვედი და ლიამს ვუთხარი...

– ლიამ.. წამო რაა დავწვეთ, დავიღალეე..
– დამთავრდეს რა ბარემ..
– კარგი მაშინ მე ავალ და მალე ამო ხო?
– კარგი..

ზემოთ ავედი და საღამურების ჩაცმა დავიწყე მაგრამ უცებ ძლიერი ტკივილი ვიგრძენი... სიმწრისგან დამაკვნესა.. მაგრამ უცებ გადამიარა..

– ოოხ რა ძნელია ეს ორსულობაა..

ჩავიბურტყუნე ჩემტვის..

– რაარი ძნელი?

კარგი შემოაღო ლიამმა..

– ორსულობაა.. მტკივა ხოლმე მუცელი..
– მოდი გაკოცებ და გადაგივლის..

მოვიდა და მუცელზე ნაზად მაკოცა.. მერე ტუჩებშიი მაკოცა..

– სოფ.. ის ტატუ მაჩვენე ჩვენ რომ გავიკეთეთ..
– უიი ჩვენი ტატუებიი...

ორივემ შევამოწმეთ ერთმანეთის ტატუები და სიცილი აგვივარდა...

– ჩემო ლამაზო...

მითხრა ლიამმა და მაგრად ჩამეხუტა... მერე დავწექით და დავიძინეთ...

––––––––––––––––––––––––––––

დილით რომ გავიღვიძე ლიამს ისევ ეძინა.. ჩუმად ჩავიცვი, ნაზად ვაკოცე და დაბლა ჩამოვედი...

– ლუს.. დილამშვიდობისა..
– შენ დღითი დღე იბერები რა..
– ჰოო რავქნა..
– გიხდება მუცელი..
– მადლობა..

დავეჭყანე და დივანზე დავჯექი..

– დღეს მიდიხართ ხო?
– ხოოო...
– მომენატრები სოფ..
– მეეეც სულელო.. გპირდები ყოველდღე დაგირეკავ ხოლმე..

მოვიდა და მაგრად ჩამეხუტა..

– იცი ლუს, ერთი აზრი მაქვს..
– რა აზრი?
– გინდა დღეს შოპინგზე წავიდეთ.. მე და შენ..
– შოპინგზე? აუუ კარგი აზრია..
– ლიამი დღეს მაინც დაკავებულია და..
– კარგიი სოფ..
– მაშინ ჩვენ სახლში რომ დავბინავდებით დაგირეკავ და წავიდეთ ჰოო?..
– ჰო.

ზემოთ ავედი, ლიამს ისევ ეძინა.. მივედი და ნაზად ვაკოცე შუბლზე.. ვერაფერი გაიგო.. მერე ცხვირზე, მერე ლოყაზე და ბოლოს ტუჩზე.. თავის აწევა ვცადე მაგრამ თავზე ხელი მომკიდა და თვითონაც მაკოცა..

– რა მაიმუნი ბიჭი ხარ...
– შენი მაიმუნი ბიჭი...
– მიყვარხარ..
– მე უფრო სოფ..
– ადექი ახლა და წავიდეთ სახლში..
– ჰო, ვდგები...

ჩვენს სახლში მივედით, ნივთები დავალაგეთ და მოვეწყვეთ... იქაურობა საოცრად მომწონდა.. მერე ლუსის დავურეკე.. ლიამმა ლუსის სახლამდე მიმაცილა და თვითონ რეპეტიციაზე წავიდა.. მე და ლუსი კი შოპინგზე წავედით.. საოცრად დავიღალეთ, მთელი დღე აქეთ იქეთ დავდიოდით.. ძალიან ბევრი რაღაც ვიყიდეთ.. ლიამსაც ვუყიდე საჩუქრები.. სახლში რომმივედი ლიამი შესასვლელში დივანზე იწვა და ეძინა.. ჩუმად დავდე ცელოფნები და სამზარეულოში შევედი.. უცებ ლიამი უკნიდან მომეპარა და მომეხვია..

– როგორ მომენატრეე... უშენოდ ერთწუთსაც ვეღარ ვძლებ.. შენი მანია მჭირს...
– შენს გვერდში ვარ.. ♥
– სოოფი.. დაავადება ხარ.. ჩემი დაავადება..

შემომატრიალა, ჩემი თავი ხელებში მოიქცია და ვნებიანად მაკოცა.. ♥

Subject: Re: Together? Forever. ♥ Tue Apr 09, 2013 11:17 am

21 თავი.

შემომატრიალა, ჩემი თავი ხელებში მოიქცია და მაკოცა... ცოტხა ხანში გაჩერდა და მკითხა..

– გინდა გავისეირნოთ?
– საად?
– იმ პარკში, პირველად რომ წაგიყვანე.
– ვაიმე კი ლიამ.
– კარგი.. წამოო..

მითხრა და ხელი მომკიდა... მანქანაში ჩავჯექით და პარკში წავედით... ბევრს ვხალისობდით, უამრავ გასართობზე დავჯექით.. წამოსვლისას უცებ დანიელი გამოჩნდა თავის მეგობრებთან ერთად..

– გამარჯობა ლიამ..

მიესალმა ლიამს, მე ისე გამიარა ვითომც იქ არ ვყოფილვარ..

– გაგიმარჯოს დანიელ...

თქვა ლიამმა,ხელი ჩამკიდა და გზა განაგრძო..

– ეჰ ლიამ მეცოდები, ვის ხელში ჩაიგდე თავი..

დანიელმა და მისმა მეგობრებმა სიცილი დაიწყეს.. ლიამი შემოტრიალდა და დანიელისკენ წავიდა..

– ლიამ გთხოვ არ გინდა.. გაჩერდი და წამოდი..

ლიამმა მაინც არ მოითმინა და დანიელს წინ აესვეტა..

– ახლა კარგად მომისმინე.. არ მაინტერესებს სოფი შენ და შენს მეგობრებს მოგწონთ თუ არა.. მე ის მიყვარს.. და ჩვენ ერთად ვართ.. ასე რომ ან პატივი ეცი მას ან არა და საერთოდ აღაც მომესალმო..
– ოოჰჰჰ გამოგვივიდა ანგელოზის დამცველი...

თქვა დანიელის ბიჭმა მეგობარმა.. ლიამმა ვეღარ მოითმინა და გემრიელად უთავაზა..

– ლიაამ. .გთხოვ წამოდიი...
– მეორედ აღარ გაბედოთ ეგრე საუბარი... (ლიამი)
– სულ გაგიჟდი შეენ? გადაგიყვანა ხო მაგ გოგომ ჭკუიდან? (დანიელი)
– ლიაამ.. წამოდიი.. (მე)
– მოვდივარ სოფი, მოვდივარ..

ხელი ჩამკიდა ლიამმა და ანერვიულებულმა გამიყვანა იქედან.. მანქანაში ჩავჯექით, ლიამმა რულს ხელი დაარტყა.. და გამწარებულმა დაიყვირა..

– არავის აქვს შენზე ასე საუბრის უფლება..
– კარგი დამშვიდდი ლიამ..
– დავმშვიდდე? დაინახე როგორ იქცეოდნენ?..
– ლიამ.. მომისმინე..
– რაარი სოფი რაა??
– დაწყნარდი... და ჩამეხუტე..

ვუთხარი, მისი სახე ხელებში მოვიქციე და ცრემლიანი თვალებით ვანიშნე რომ ეს მჭირდებოდა.. ლიამი მაგრად მომეხვია, მერე ყურთან მაკოცა და მითხრა..

– პატარავ, მე სულ შენთან ვიქნები...
– ვიცი ლიამ.. მე მხოლოდ შენ მჭირდები.. მხოლოდ შენი სიყვარული მჭირდება..
– შენია სოფი.. მხოლოდ შენი...

მითხრა და ვნებიანად მაკოცა..

მერე მანქანა დაძრა და სახლისკენ წავედით... როგორც კი მივედით მაშინვე დასაძინებლად ავედით.. მე რათქმაუნდა ლიამის მკერდზე მოვკალათდი..ლიამმა კი ჩემი თმებით თამაში დაიწყო..

– ლიამ იცი.. ბავშვობაში ბებოს ვეუბნებოდი ხოლმე.. ახლა ჩემი ბედისწერა ნეტა სად არის? სად დადის? რასაკეთებს.. შეყვარებული ჰყაავს?!.. ასეთი შეკითხვები მაწუხებდა ხოლმე..
– ახლა ხო იცი სადაც არის..
– კიი.. ჩემს გვერდით წევს და თმებზე მეთამაშება..
– ჩემო სულელო..

გამიღიმა და მაკოცა.. მერე ტკბილი ძილი მისურვა და მაგრად მომეხვია..

––––––––––––––––––––––––––

დილით რომ გავიღვიძე ლიამი საწოლში არ დამხვდა, ხალათი მოვიცვი და დაბლა ჩავედი.. ლიამი სამზარეულოში იყო და შოკოლადის ნამცხვრებს აკეთებდა. მხოლოდ თეთრი შარვალი ეცვა. მივედი ხელები მოვხვიე და შიშველ ზურგზე ვაკოცე..

– ნამცხვრებს მე მიკეთებ ხო?
– რათქმაუნდა სოფ..
– მიყვარხარ..
– მეეც..

ისევ ვაკოცე და შესასვლელში გამოვედი.. უცებ ჩემი ტელეფონის ხმა გავიგონე და ოთახში ავირბინე.. დანიელი მირეკავდა.. კარი დავხურე და ისე დავიწყე ლაპარაკი ლიამს რომ არ გაეგონა..

– გისმენთ..
– შენი ნახვა მინდა..
– რა გინდა დანიელ..
– უბრალოდ შენი ნახვა მინდა.. უკანასკნელად..
– კარგიი.. სად მოვიდე?

მისამართი დამინიშნა და გათიშა.. უცებ ლიამმა შემოაღო კარგი..

– ვისელაპარაკებოდი პატარავ..
– აა ისა.. ლუსის.. კაფეში დამპატიჟა და უნდა წავიდე.
– კარგი, ოღონდ ჯერ ნამცხვრები ვჭამოთ ხო?
– ხოო

მივედი და ლიამს მაგრად ჩავეხუტე ♥

Subject: Re: Together? Forever. ♥ Tue Apr 09, 2013 11:30 am

gaagrdzele

Subject: Re: Together? Forever. ♥ Tue Apr 09, 2013 2:16 pm

22 თავი.

სახლიდან გამოვედი, ტაქსი გავაჩერე და დანიშნულების ადგილზე მივედი.. დანიელი უკვე კაფეში იჯდა.. წინ დავუჯექი..

– აბა, რა საქმე გაქვს დანიელ?
– იცი სოფი, ყოველთვის როცა რაღაცას მართმევენ უკან ვიბრუნებ.. თან ძალიან უბრალოდ..
– ძალიან კარგია..
– შენი აზრით სადიყო ლიამი მაშინ როცა შენ და ლუსი შოპინგობდით..
– რეპეტიციაზე..
– როგორ ცდები..
– ვერ მიგიხვდი..
– სახლში რომ მიდი ეძინა ხო?
– კიი..
– ძალიან დაღლილი იყო და იმიტომ..
– რასამბობ დანიელ..
– ჩემთან იყო ლიამი, საყვარელო გიღალატა..
– შენი ერთი სიტყვისაც არ მჯერა..

ვთქვი და თავდაჯერებით გავიღიმე..

– დაურეკე..
– ახლავე..

ტელეფონი ავიღე და ლიამთან გადავრეკე..

– რასაკეთებ ლიამ?
– რეპეტიციაზე ვარ საყვარელო..
– მისმინე.. მე და ლუსი რომ ვშოპინგობდით სადიყავი მაგ დროს?
– მეე.. ისა.. სოფი..
– ღმერთო ლიამ..
– მაპატიე..
– ანუ ყველაფერი მართალია?..
– ..............

ტელეფონი ცივად გავთიშე და დანიელს გავხედე რომელიც უბრალოდ იჯდა და იაზოდ იღიმოდა.. ცრემლები მომადგა..

– საყვარელო, მე გაგაფრთხილე რომ ლიამი მხოლოდ ჩემი იქნებოდა..

ხმას ვერ ვიღებდი, ასე გაქვავებული და განადგურებული ვიჯექი და ვუსმენდი დანიელს რომელიც უბრალოდ მამცირებდა..

– კარგად საყვარელო, დამიჯერე ლიამი საცხოვრებად ისევ ჩემთან დაბრუნდება..

ჩანთა აიღო, გამიღიმა და გარეთ გავიდა.. ცრემლები მომადგა მაგრამ თავი ხელში ავიყვანე და ძალა მოვიკრიბე... გარეთ გავედი, ცოტა ფეხით გავისეირნე და სახლში წავედი.. ლიამი უკვე მისული იყო.. არაფერი არ მითქვამს, პირდაპირ ჩვენს ოთახში ავედი და ბარგის ჩალააგება დავიწყე.. ლიამიც ამომყვა..

– რასაკეთებ სოფი?.
– იმას რაც აქამდეც უნდა გამეკეთებინა..
– მაპატიე.. გთხოვ.. არ წახვიდე..
– რა გაპატიო ლიამ რა? ჩემთან მხოლოდ ბავშვის გამო რომ ჩერდებოდი? თუ ის დანიელთან სულ რაღაც ორი დღის წინ რომ მიღალატე? თუ ის ისევ დანიელზე რომ ფიქრობ?
– ეგრე არარის.. ყველაფერს აგიხსნი..
– მიდი ამიხსენი..
– დანიელმა დამირეკა, ცუდად ვარ და აუცილებლად უნდა მოხვიდეო.. მივედი და კარი ჩაკეტა.. მერე შენც იცი რა მოხდა..
– აჰაა.. ანუ დანიელმა ძალით დაგიმორჩილაა? ნუ გადამრიე ლიამ..
– არა.. მომისმინე.. გთხოვ, არ წახვიდე.. მაპატიეე..
– ლიამ.. შენ დანიელი გჭირდება.. მე შვილს მარტოც გავზრდი... არ მინდა შენნაირი მეორე ნახევარი.. ჩემს გვერდში იწვეს და სხვაზე ფიქრობდეს..
– ეგრე არარის..
– ეგრეა და ეს შენც კარგად იცი..
– პატარავ..

ჩახუტება ცადა მაგრამ მოვიშორე.. ბარგი ავიღე და კარებისკენ წავედი..

– კარგად ლიამ.. ძალიან მიყვარხარ..
– გთხოვ არ წახვიდე..

მითხრა კარებიდან მაგრამ უკვე გვიანი იყო.. მე გარეთ გამოვედი და ტაქსი გავაჩერე... ლუსისთან მივედი.. ყველაფერი მოვუყევი და ლუსიმაც გამიგო.. უბრალოდ ვტიროდი და ისიც მამშვიდებდა... ერთადერთი რაც იმედს მაძლევდა ჩემი გოგონა იყო.. ♥

მეორე დილით რომ გავიღვიძე თავი საშინლად მტკიოდა, გარეთ წვიმდა, ჩემს სევდიან გუნებას ესეც ემატებოდა.. უცებ კარი ლუსიმ შემოაღო..

– დილამშვიდობისა გაბერილო..

თავზე საბანი გადავიფარე..

– კარგი რა სოოფ.. ყველაფერი კარგად იქნება.. აი ნახავ.. პატარა მალე გაგიჩნდება და ცხოვრებაც მშვენიერი გახდება.. უკვე სამი თვის ხაარ..
– რატო არ ვუყვარვარ არავის?

ვთქვი და საბანი გადავწიე..

– მე მიყვარხარ სულელო.. შენც პატარა გოგოსაც უყვარხარ.. თან ძალიან..
– მაგრამ ლიამს...
– ლიამი დაივიწყე.. სულელი ბიჭია რომელმაც ძალიან ლამაზ და თბილ გოგოზე თქვა უარი...
– ჩამეხუტე ლუს რა..

გადამეხვია... მისი ნუგეში მჭირდებოდა... ძალიან ცუდად ვიყავი... უცებ ტელეფონმა დარეკა.. ლიამი იყო, ლუსიმ გააგონა..

– გისმენთ..
– სოფი პატარავ, მაპატიე რა გთხოვ.. სად ხარ?
– ლიამ არ ვარ სოფი.
– ლუსი.. სადარის სოფი?
– ჩემთან.. და ძალიან გთხოვ თავი დაანებე..
– მაგრამ მე ის მიყვარს..
– მე მაინც ნუ მატყუებ.. კარგად ლიამ.. ამ ნომერზე აღარ დარეკო..

თქვა და გათიშა... მერე მე გადმომხედა..

– მაპატიე სოფ მაგრამ ასე ეკუთნის..
– არაუშავს..

ვთქვი და ფანჯარას გავხედე რომელსაც ძლიერად ეხეთქებოდა წვიმის წვეთები..

Subject: Re: Together? Forever. ♥ Tue Apr 09, 2013 2:16 pm

24 თავი.

სახლიდან გასვლა არ მინდოდა.. ლუსი სამსახურში წავიდა და მეც მარტო დავრჩი.. ტელევოზირს ვუყურებდი თან ვტიროდი, უცებ კარებზე ზარი გაისმა.. კარი გავაღე და პერი შემრჩა..

– პეეეერ..

ვთქვი და გადავეხვიე...

– სოფი.. როგორ მომენატრეე..
– მოდი სახლში..

შინ შემოვიპატიჟე და დივანზე დავჯექით..

– ძალიან ვწუხვარ სოფ.. მართლა.. მაგრამ მაინც მგონია რომ რაღაცააშია საქმე..
– არა პერ, რაცარუნდა თავი დავიიმედო ლიამს დანიელი უყვარს, და მათ ბედნიერებაში ხელს არ შევუშლი..
– მე მაინც რაღაცას ვეჭვობ..
– ყავას დალევ?
– დღეს თავისუფალი ვარ და ვიფიქრე სოფის სადმე გავასეირნებთქო, მერე ჯეიდმა დამირეკა და მითხრა შევიკრიბოთ გოგოებიო და მინდა რო შენც წამოხვიდე..
– მეე თქვენ ოთხთან ერთად?
– ხოო მერე რა მოხდა?
– აუუ სირცხვილია, თან არ შემიძლია..
– წამოდი გოგო გაერთობი.. ზეინმაც მითხრა იქნებ რამით დაეხმაროო.. მოკლედ ჩაიცვი და წამო..
– არვიცი პერ..
– მიდიი... გულს გადააყოლებ.
– ჰოო კარგი..

ჩავიცვი და ჯეიდის სახლში წავედით... გოგოებმა თბილად მიმიღეს... ხანდახან მუცელზე მომეფერებოდნენ ხოლმე და ბავშვს ელაპარაკებოდნენ... ვხალისობდით.. თითქოს გულის ტკივილიც დამავიწყდა... უცებ ტელეფონმა დამირეკა..

– გისმენთ..
– სოფი ელენორი ვარ..
– ხო ელენორ..
– ძალიან ვწუხვარ.. მართლა გული დამწყდა.. შენ და ლიამი ძალიან უხდებით ერთმანეთს..
– მადლობა ელ...
– თუ რამით დაგჭირდები შენს გვერდში მიგულე..
– გაიხარე...

დავემშვიდობე და გავთიშე... კარებზე დააკაკუნეს, პერიმ გააღო... ზეინი და ბიჭები იყვნენ... სახე შემეცვალა ლიამი რომ დავინახე...

– ისა ზეინ, აქ სოფიცაა..
– ძალიან კარგია..

დაიძახა ლიამმა და მე გამომხედა... თავი დავხარე... ბიჭებიც ჩვენთან ერთად დაჯდნენ.. ლიამი გვერდში დამიჯდა.. პერიმ გამომხედა და ჩუმად მითხრა..

– მაპატიე..

სიმწრისგან გავიღიმე... ლიამს ყურადღებას არ ვაქცევდი... ის კი სულ მე მიყურებდა... უცებ ხელი უკნიდან წამოიღო და წელზე მომხვია.. წინ მივიწიე... იმანაც მოწია ხელი და თავისკენ მიმწია...

– კარგი გოგოები, მე უნდა წავიდე...
– მოიცა სოფ.. ჯერ სად მიდიხარ..
– არა არა ლუსი მოვიდა და ინერვიულებს..

ფეხზე ავდექი, ყველას დავემშვიდობე და კარისკენ წავედი...

– გამოგყვები..

დამიძახა ლიამმა და გარეთ გავედით...

– ლიამ რა გინდა.. შემეშვი რა...
– არ შემიძლია..
– შეგიძლია..
– სოფი.. მიყვარხარ.. რატომარგესმის..
– იმიტომ რომ არარის ეგრე..
– დამიჯერე, გთხოვ..

ჩახუტება ცადა, ხელი ვკარი და ტაქსი გავაჩერე..

– სოფი.. მოიცადე..
– აღარ დამირეკო.. საერთოდ დამივიწყე ლიამ..

ვთქვი და ტაქსში ჩავჯექი...

––––––––––––––––––––––––––––

დიდი დრო გავიდა ამ ამბის შემდეგ.. მე უკვე 8 თვის ვიყავი... ბიჭები მეხმიანებოდნენ, პერი სტუმრად მოდიოდა ხოლმე.. აი ლიამს კი საერთოდ აღარც ვახსოვდი.. არც მიკვირდა ეს ხომ მე ვთხოვე.. მე კი ვერადა ვერ დავივიწყე.. ცოტა ხანში ისიც გავიგე დანიელი და ლიამი რომ შერიგდნენ... მოკლედ, ლიამმი დაიბრუნა თავისი სიყვარული.. ერთ დღეს სახლში მხოლოდ მე და ლუსი ვიყავით... უცებ საოცარი ტკივილი ვიგრძენი...

– ვაიმე ლუსი...
– რამოხდა სოფი..
– მუცელი მტკივა.. ვაიმე ბავშვი...
– ჩქარაა, სამშობიაროში...

ლუსიმ ხელი ჩამკიდა, მანქანაში ჩავჯექით და სამშობიაროსკენ გავქანდით... მუცელი საშინლად მტკიოდა.. დრო და დრო ტკივილისგან წამომაკვნესებდა ხოლმე.. ხანდახან მოურიდებლად დავიკივლებდი ხოლმე..

– ცოტაც სოფ.. ცოტაც და მივალთ..
– ვაიმე ძალიან მტკივა...
– დამშვიდდი.. მალე მივალთ...

გზა საშინლად გაიწელა.. როგორც იქნა მივედით... პალატაში შემიყვანეს და დამაწვინეს... ექიმმა გამსინჯა და მითხრა..

– სოფი.. ნაადრევი მშობიარობა გეწყება..
– ეეგ როგორ ექიმო?
– უნდა შეგიყვანოთ სამშობიაროში.. სხვა გზა არ გვაქვს..
– ვაიმე მეშინიაა...
– ყველაფერი კარგად იქნება სოფ..

მითხრა ლუსიმ, და ისიც შემოვიდა რომ მშობიარობას დასწრებოდა... ყველაფერი მალე დამთავრდა.. ბავშვის ტირილი რომ გავიგონე ისეთი შეგრძნება მქონდა თითქოს მეორედ დავიბადე.. უბრალოდ ყველაფერი დამავიწყდა... მხოლოდ ჩემი შვილი მახსოვდა.. ხელი მომიყვანეს, საოცრად ლამაზი ბავშვი იყო... გულში ჩავიკარი და შვებით ამოვისუნთქე... სამ დღეში სახლში წავედით... სტუმრად პერი, ელენორი და ბიჭები გვესტუმრნენ, რათქმაუნდა ლიამის გარეშე... ბევრი საჩუქრები მოგვიტანეს და ბავშვს მოეფერნენ... ცხოვრების რიტმს ისე მივუყვებოდი ვითომც არანაირი ტკივილი არ მენახოს... უბრალოდ ვცხოვრობდით მე, ჩემი პატარა ნატალია და ლუსი...

––––––––––––––––––––––

ჩემი პატარა უკვე 8 თვისარის.. საოცრად გალამაზდა... ლიამი როგორც იტყოდა ხოლმე დედიკოს დაემგვანა... დედიკოსავით პატარა ვარდისფერი ტუჩები, სევდიანი თვალები და ლამაზი აპრეხილი წამწამები აქვს.. მაგრამ საოცრად თბილი გული აქვს, როგორც ლიამს.. ჯერ ხომ ძალიან პატარაა მაგრამ დედიკოსი უკვე ესმის... ♥
ერთ დღეს პერიმ დამირეკა... წვეულებას ვაწყობთ მე და ზეინი და გვინდა რომ მოხვიდეო...

– ლუუს.. დღეს ნატალის დაიტოვებ?
– რათქმაუნდა.. სად მიდიხარ შენ?
– ზეინის და პერის წვეულებაზე.. გპირდები მალე დავბრუნდები..
– რასულელობ გოგო.. წადი გაერთე..

ლამაზი, მოკლე კაბა ჩავიცვი და წავედი... იქ რათქმაუნდა ლიამიც იყო, ოღონდ მარტო... ყურადღებას არ ვაქცდევდი, ვითომ არც ვიცნობდი... მერე ბიჭები ავიდნენ სცენაზე და სიმღერა დაიწყეს...
https://www.youtube.com/watch?v=zIFo7jKH8tc ♥
ლიამი სიმღერის დროს მხოლოდ მე მიყურებდა, ცრემლები მომადგა და აივანზე გავედი... უცებ ზურგიდან შეხება ვიგრძენი, ლიამი იყო.. ხელები მომხვია, კისერში თავი ჩამიდო და ღრმად ამოიხვნეშა...

– რატომ მტანჯავ სოფი..

ხმას არ ვიღებდი... უბრალოდ ჩუმად ვიდექი და მის სუნთქვას ვუსმენდი რომელიც კისერში მხვდებოდა...

– მითხარი რამე..

არაფერი არ მითქვამს.. შემოვტრიალდი, თმებში ხელი შევუცურე და ვაკოცე... საშინლად მენატრებოდა მისი ტუჩები... მანაც უბრალოდ ვნებიანად მაკოცა... მერე გავაჩერე და ვუთხარი...

– შენი ვნებიანი ტუჩები მენატრებოდა.. შენ მენატრებოდი.. საშინლად მინდა შენთან.. მაგრამ არ შეიძლება..
– რატომ?
– დანიელი..
– მე მარტო ვარ სოფი.. დანიელს დიდი ხანია დავშორდი..
– მაგრამ...
– არა... მე მხოლოდ შენ მიყვარხარ...

ხელში ამიყვანა და ოთახში შევედით... კარი დაკეტა, შემომიტრიალდა და ვნებიანად მაკოცა... მერე ნიკაპზე მაკოცა, კისერში, თან მაშიშვლებდა.. ხელში ამიყვანა და საწოლზე დამაწვინა.. ჰალსტუხი მოიხსნა, და ღილების შეხსნა დაიწყო..

– არა ლიამ.. არ შემიძლია..
– რატომ?
– იმიტომ...
– აღარ გიყვარვარ..
– თავზე მეტად.. მაგრამ არა..
– მომენდე..

მითხრა და მაკოცა..

Subject: Re: Together? Forever. ♥ Tue Apr 09, 2013 2:17 pm

25 თავი.

ყველაფერი რომ მორჩა ლიამს ზურგი ვაქციე და ფიქრი დავიწყე.. ლიამი მაგრად ჩამეხუტა და ლოყაზე მაკოცა.. ვფიქრობდი ყველაფერზე, ჩემზე და ლიამზე, ჩვენს შვილზე, ცხოვრებაზე, სასწაულზე.. ცოტა ხანში შემოვტრიალდი და ლიამს გადავხედე, ეძინა.. ჩუმად დავჯექი საწოლზე და მისი საროჩკა მოვიცვი, მერე ადგომა დავაპირე მაგრამ..

– სად მიდიხარ?

მითხრა ლიამმა და ხელი საროჩკის შიგნით შეაცურა და ზურგზე ნაზად მომეფერა..

– ჩავიცმევ და გავალ ლიამ.. სირცხვილია..
– არაფერი არარის სირცხვილი... გაიძრე ჩემი საროჩკა თორე დაიკუჭება და მოდი ჩემთან..
– რატო გავიძრო, არ მიხდება?

ვთქვი და დავეჭყანე..

– საოცრად გიხდება და მომწონს რომ გაცვია მაგრამ ახლა მინდა რომ ჩემთან დაწვე..

საროჩკა გავიძრე და მის მკერდზე მოვკალათდი..

– სოფი იცი, დანიელთან რომ ვიყავი მეგონა რომ მის მეტი არავინ არ შემიყვარდებოდა... მაგრამ შენ რომ დაგინახე არვიცი რა დამემართა.. თავიდანვე ძალიან მომწონდი, მაგრამ ჩემს თავს ვერ ვუტყდებოდი..
– ლიამ, სასწაულების გჯერა?
– სასწაულების? რათქმაუნდა.. შენ ხარ ჩემი სასწაული...

მითხრა და მაკოცა... ცრემლები წამომივიდა.. ლიამმა თვალზე ხელი მომისვა..

– შენ რა ტირი?
– ჰოო..
– რატო?
– ბედნიერი ვარ..

შუბლზე მაკოცა... მერე მისი ძლიერი ხელი ავიღე და ჩემი თითებით თამაში დავიწყეთ...

– ჩვენი გოგონა როგორ არის? როგორ მინდა მისი ნახვა..
– ჩემი ასლია.. მაგრამ შენნაირი თბილი გული აქვს..
– ვიცოდი შენ რომ გემგვანებოდა...
– წამოდი დღეს ლუსისთან და ნახე ნატალიც..
– დღეს ჩვენს სახლში დავბრუნდებით..
– ჩვენს სახლში ♥

ვუთხარი და ჩავეხუტე..

- კარგი ლიამ, ჩავიცვათ და გავიდეთ, სირცხვილია
– ჰოო...

მოვწესრიგდით და ქვემოთ ჩავედით.. ლიამს ხელი ქონდა ჩაკიდებული...

– ჩემი წყვილი დაბრუნდა? (პერი)
– კიი.. დაბრუნდა.. ოღონდ სამუდამოდ.. (ლიამი)
– წავედით ახლა ჩვენ.. მადლობა პერი საოცარი წვეულება გქონდა.. (მე)
– თქვენ ოთახიდან არ გამოსულხართ და რაიცი როგორი წვეულება იყო? (პერი)

გაგვეცინა... მერე გამოვედით და ლიამმა მანქანა დაძრა... სახლში რომ მივედით ლიამმა ნატა აიყვანა

– მააა.. ჩემო ლამაზი გოგო... როგორი საოცარია.. დედიკოს ასლიაა... ♥

უბრალოდ ბედნიერი სახით ვიღიმოდი და ვუყურებდი ჩემს საყვარელ მამაკაცს და ჩვენს შვილს.. მერე ბარგი ჩავალაგეთ და სახლში წამოვედით... ნატალი დავაძინეთ და დაბლა ჩამოვედით...

– სოფი... არ ვჭამოთ? მშია..
– ჰოო, მოიცა რამეს გავაკეთებ..

უცებ მოვამზადე საჭმელი და გემრიელად მივირთვით... მერე ლიამმა იმ ოთახში შემიყვანა სადაც როიალი იდგა და დაკვრა დაიწყო..
" https://www.youtube.com/watch?v=RBumgq5yVrA ♥ " .. მღეროდა, თან უკრავდა და მიღიმოდა... ცრემლები მომადგა.. მერე გავუღიმე და სიამოვნებით ვუსმენდი მის საოცარ ხმას.. ვუყურებდი მის ძლიერ თითებს რომელიც ნაზად ეხებოდა თეთრ კლავიშებს... სიმღერას რომ მორჩა ადგა, ჩემთან მოვიდა, ხელები თმებში შემიცურა და მაკოცა... მაგრამ უცებ ბავშმა დაიწყო ტირილი..

– ლიამ გამიშვი.. ნატა ტირის
– ჰოოო რათქმაუნდა.. მიდი..

ოთახში ავედი და ბავშვი ხელში ავიყვანე... ვანანავებდი თან ქართულად იავნანას ვუმღეროდი... ლიამი კარებში იდგა და გვიღიმოდა... ნატა დავაძინე და თავის საწოლში ჩავსვი.. ლიამი ჩემთან მოვიდა, ხელები მომხვია და ბავშვს დახედა...

– რას უმღეროდი? ვერ გავიგე და იქნებ მითხრა..
– ანგელოზის სიმღერას ლიამ..
– ანგელოზის სიმღერას, ანგელოზი უმღეროდა ანგელოზს...

გამეცინა.. ლიამმა კისერში თავი ჩამიდო და ვნებიანად მაკოცა...

– წამო გავიდეთ ბავშვვი ისევ არ გავაღვიძოთ..

ოთახში სინათლე ჩავაქრეთ, ლიამმა ნატას შუბლზე აკოცა და გამოვედით.. ♥

Subject: Re: Together? Forever. ♥ Tue Apr 09, 2013 2:17 pm

2tavi darccha waikitxe eseni da dagideb kide

Admin Posts : 661 Age : 23 Join date : 14.02.13

dges daviwyeee wakitxvaa da kitxvashi ise gavertee rom vegar vcherdebodii daa exlaa saswrafood boloo or tavs vitxooov Together? Forever. ♥ - Page 3 3991763430

Together? Forever. ♥ - Page 3 3991763430

Subject: Re: Together? Forever. ♥ Wed Apr 10, 2013 3:41 pm

Admin wrote:: dges daviwyeee wakitxvaa da kitxvashi ise gavertee rom vegar vcherdebodii daa exlaa saswrafood boloo or tavs vitxooov

hahahaaa

kai davdeb exla

Subject: Re: Together? Forever. ♥ Wed Apr 10, 2013 3:42 pm

26 თავი.

მე და ლიამი დაბლა ჩამოვედით, და ბუხართან სავარძელში დავჯექით.. მე ლიამის კალთაში ვიჯექი და ბუხარში მოელვარე ცეცხლს შევცქეროდი..

– პატარავ..
– ჰო ლიამ.
– ძალიან მიყვარხარ..
– მეც მიყვარხარ..
– მე უფრო მეტად..
– არა მე..
– მეეეთქო და ვსიო

მითხრა და მაკოცა..

– აუ სოფ.. მიდი რა სამზარეულოში ორი შამპანიური დგას და მოიტანე..
– ხო ახლავე..

სამზარეულოში შევედი, შამპანიურის ჭიკებს ხელი მოვკიდე და უცებ გული გამიჩერდა.. ერთ ჭიკაში ულამაზესი ბეჭედი იდო..

– ღმერთო ლიამ..
– მოგწონს?
– რა ლამაზია..

სამზარეულოში შემოვიდა ლიამი... ახლოს მოვიდა.. შამპანიურიდან ბეჭედი ამოიღო.. ჭიქები მაგიდაზე დადო და ყურში ჩამჩურჩულა.

– ცოლად გამომყვები სოფი?
– რათქმაუნდა ლიამ.. რათქმაუნდა..

ვუთხარი და კისერზე ხელები მოვხვიე.. მაგრად ჩამიხუტა.. მერე ბეჭედი გამიკეთა და ვნებიანად მაკოცა... მერე ზედაში ხელი ჩემიცურა და გახდა დამიწყო.. მაგრამ უცებ ნატალიმ დაიწყო დირილი..

– ბავშვი ტირის ლიამ..
– ვაიმეე, ჩემი გოგონა აშკარად ეჭვიანობს..
– წავალ დავაძინებ..
– არ შეიძლება რომ დაგვაცადოს?
– ნუ ხარ სულელი..

გაგვეცინა და ბავშვთან ავედი... დავაძინე, და გარეთ გამოვედი.. მაგრამ უცებ ლიამმა ხელი მომკიდა და მეორე ოთახში შემიყვანა..

– რასაკეთებ ლიამ...
– რაც მინდა..

ლოგინზე დამაწვინა და მიღატუნებდა..

– გაჩერდი.. ცუდად ვაარ..
– ლიამს ვერსად გაექცევიი..
– ჰაჰაჰა ლიაამ მოიცაა..
– კარგი ხოო..

გაჩერდა და ზემოდან დამხედა..

– რა ლამაზი ხარ სოფი..
– შენი ლამაზი გოგო..
– ბავშვი კარგად დააძინე?
– კიი..
– მაშინ?..
– მაშინ რა?
– რა გინდა რომ გავაკეთო?
– უბრალოდ მაკოცე.. და მერე დავიძინოთ..
– როგორც იტყვი..

და ვნებიანად მაკოცა..

დილით რომ გავიღვიძე, ლიამს ეძინა.. მისი საროჩკა მოვიცვი და ბავშვთან გავედი... ქვემოთ ჩამოვიყვანე, ბოთლში საჭმელი გავუმზადე და ვაჭამე.. ამასობაში ლიამიც ჩამოვიდა..

– დილამშვიდობისა ქალბატონებო..

მე ტუჩებში მაკოცა, მერე კი ნატალი ხელში აიყვანა..

– ჩეემი პატარა ქალი..
– ლიამ როგორ გიხდება ბავშვი..
– ისე მითხარი თითქოს სხვისი იყოს..
– ჰოო.. ისე საყვარელო, პირველად რომ შემხვდი რა იფიქრე?
– ანგელოზია... აი ეს გავიფიქრე..
– იცი, მე პირველივე დანახვისას გამიჩნდა შენს მიმართ გრძნობა.. დანიელზე საშინლად ვეჭვიანობდი..
– ჰოო? რატო არ მითხარი?
– რა მეთქვა.. იცი ლიამ, მე შენზე ვგიჟდები და დანიელს მინდა რომ დაშორდეთქო?..
– მთავარია ახლა ვართ ერთად..და გვყავს პატარა, ულამაზესი ქალიშვილი..
– შენებთან როდის წავიდეთ? მომენატრნენ..
– დღეს..
– კარგი.. მოვემზადოთ მააშინ..

ჩავიცვით, ბავშვიც მოვაწესრიგეთ და ლიამის მშობლებთან წავედით... ყველა ძალიან კარგად შეგვხვდა..

– სოფიი.. როგორ მოგვენატრეე

მითხრა რუთმა და გადამეხვია..

– მეეც რუთ, მეც ყველა ძალიან მომენატრეთ..
– ჩემი პატარა გოგონა მოუყვანიათ.. (ლიამის დედა)
– აბაა დღეს ვქეიფობთ?? (ლიამის მამა)
– აბა რაა... ლიამ ფეინის ოჯახია მოსული.. (ლიამი)

ვუყურებდი ლამაზ ოჯახს, რომლებსაც ძალიან უყვარდათ ერთმანეთი.. ვუყურებდი და უბრალოდ მეღიმებოდა... ბავშვს ძილის დრო რომ მოუვიდა ოთახში ავიყვანე... ძლივს დავაძინე და გამოსვლა ვცადე მაგრამ უცებ ოთახში ლიამი შემოვიდა...

– ჩემი პატარა...
– ლიამ.. გავიდეთ რაა..
– რატოო..
– ბავშვი ძლივს დავაძინე..
– კარგი როგორც გინდა..

მითხრა და მეორე ოთახში შემიყვანა...

– ლიამ გაჩერდი... არ შეიძლება..
– ვითომ რატომ?
– ჯერ ეს ერთი მთვრალი ხარ, მერე მეორე არავინ შემოვიდეს..
– ნუ გეშინია შენ..

მითხრა და ვნებიანად მაკოცა.. ისე უცებ გამაშიშვლა აზრზე ვერ მოვედი.. მერე საწოლზე დამაწვინა და კისერში მაკოცა...

– ლიაამ..
– ჰოო სოფი..

მიპასუხა, თან ვნებიანად მკოცნიდა..

– ვინმე არ შემოვიდეს...

ძლივს ვლუღლუღებდი.. ხმას ვეღარ ვიღებდი ისე მსიამოვნება მისი ყოველი შეხება..

– არავინ არ შემოვა..

და უცებ რუთმა შემოაღო კარი.. შემრცხვა და სახეზე საბანი ავიფარე..

– რუუთ.. მოგკლაავ.. (ლიამი)
– რა ჩემი ბრალია...
– გადიი მალეე..
– ჰო გავდივარ, ისაა, მოკლეედ.. ჩვენ ვიძინებთ და რამე ხო არ გჭირდებათ?
– კიი.. გვჭირდება..
– რა გჭირდებათ?..
– ბავშვს მიხედეთ.. ჩვენ ამაღამ სახლში არ მოვალთ..
– და სად მიდიხართ?
– რაში გაინტერესებს?
– აა ხოო..

თქვა ლუსმა, ეშმაკურად გაიღიმა და გავიდა.. ლიამი ადგა და ჩაცმა დაიწყო..

– სად მივდივართ?
– სასტუმროში.
– სასტუმროში რა მინდა ლიამ..
– ჩაიცვი და წამოდი.. მე მინდა..

მითხრა და მაკოცა.. ჩავიცვი და მანქანაში ჩავჯექით..

– ლიამ ბავშვის გარეშე ვერ გავძლებ..
– ჩემს გარეშე გაძლებ ხო?
– ლიაამ.. კარგი რაა.. მთვრალი ხარ და საჭესთან ჯდები?

ხმის ტონი ავწიე..

– ხოო.. იმიტომ რომ მინდა ჩემს ცოლს მოვეფერო... რა არ მაქვს ამის უფლება?
– ახლა არა..
– მართლა?..
– ჰოო..
– კარგი..

თქვა და მანქანა დაძრა... სულ ბოლო ნომერი აიღო... ოთახში შევედით, ლიამი ფანჯარასთან იდგა გაბუტული და ხმას არ მცემდა..

– ლიაამ..
– .............
– საყვარელოო..
– ...............
– კარგი რა.. რატო მებუტებიი?..
– შემეშვი... დაიძინე...
– ლიაამ... მაბრაზებ..
– შენც გამაბრაზე..
– ნუ მებუზღუნები..
– არ გებუზღუნები..
– ოოოხ... კარგი რაა..

მივედი და მოვეხვიე, თან ზურგზე ვაკოცე..

– საყვარელოო..
– ...........

ხმას არ მცემდა... შემოვატრიალე.. ჰალსტუხი მოვხსენი და ვუთხარი..

– არ მოეფერები შენს გოგოს?
– არა...
– მას რომ ძალიან უნდა შენთან?
– მე არ მინდა..
– არ მჯერა..

თან საროჩკის ღილებს ვუხსნიდი... მერე კისერში ვაკოცე და ჩუმად ვუთხარი..

– მომეფერე..

ლიამმა ჩამომხედა, ამოიხვნეშა და თქვა..

– არ შემიძლია გაძლება...
– ძალიან მიყვარხარ ლიამ..
– მე უფრო მიყვარხარ...

მითხრა, ხელში ამიყვანა, ნაზად მაკოცა და საწოლზე დამაწვინა...

Subject: Re: Together? Forever. ♥ Wed Apr 10, 2013 3:42 pm

27 თავი.

დილით რომ გავიღვიძე ლიამი ჩემს თმებზე თამაშობდა, მივიწიე და მის მკერდზე მოვკლათდი, ლიამმა შუბლზე მაკოცა..

– დილამშვიდობისა პატარავ..
– დილამშვიდობისა ლიამ..
– როგორ გეძინა?
– ძალიან კარგად.. შენ?
– მეც..
– მიყვარხარ ♥
– მეც, უზომოდ... ლიამ ჩავიცვათ და წავიდეთ, კარგი? ბავშვი მენატრება..
– ჰო რათქმაუნდა, მეც მენატრება..

ჩავიცვით და სახლში წავედით...

– დეეე, როგორ მომენატრეეე ♥

ვთქვი და ნატალი ხელში ავიყვანე..

– როგორ გაიპარეთ გუშინ.. მაიმუნები (რუთი)

გაგვეცინა..

ასე ტკბილად გადიოდა ცხოვრება ♥ ორი თვე გავიდა უკვე.. მე და ლიამი დავქორწინდით და უკვე ოფიციალურად ვარ მისის ფეინი... ნატაც ნელ ნელა იზრდება.. დღეს დაბადების დღე აქვს... ქალები სახლში ვართ, ვემზადებით, ნატალი კი მამიკოსთან და ბიჭებთან ერთად სასეირნოდ არის წასული..

– აუუ ხალხნო, დავიღალე, დავისვენოთ რა ცოტა ხნით..

დავიწუწუნე ბოლოს..

– მოვრჩით უკვე და ბარემ დავამთავროთ. (რუთი)
– სოფ, შენ ლიამს დაურეკე.. მოიყვანონ ბავშვი..
– ჩვენ მანამდე ბარემ ოთახს მოვრთავთ.. (ელე)
– ხო ვრეკავ..

ლიამს გადავურეკე და ცოტა ხანში აიღო..

– საყვარელო სად ხართ??
– მოვდივართ პატარავ.
– მალეე.. ნუ აგვიანებთ..
– ხოო..
– მიყვარხარ..
– მეც..

ამასობაში ლიამის მამაც გვესტუმრა.. მოკლედ მაგიდა მზად გვქონდა, მხოლოდ იუბილარი და ბიჭები არ იყვნენ მოსულები..

– გამაგიჟებს ეს ბიჭი რა.. რატო აგვიანებენ... (მე)
– ზეინს დავურეკავ. (პერი)
– მეე ლუუს (ელე)
– მე ვის დავურეკო?

თქვა რუთმა და სიცილი აგვიტყდა.. ამ დროს კარი გაიღო და ბიჭებიც დაბრუნდნენ იუბილართან ერთად.. პირველი ჩემი პატარა ქალი შემობაჯბაჯდა..

– დეეე.. როგორ მომენატრეე..

მოვიდა და თავისი პატარა ხელები მომხვია.. ლიამმა ტუჩებში მაკოცა და ბიჭებს ანიშნა მაგიდასთან დამჯდარიყვნენ..
ძალიან კარგად ვერთობოდით, ვცეკვავდით, ვსვავდით, მე მხოლოდ ერთ ჭიკა შამპანიურს ვსვავდი, ლიამმა მითხრა მეტი არ გინდაო, მეც სხვა რა გზა მქონდა.. მე და რუთმა ნატალი გავიყვანეთ და ვეთამაშებოდით, მაგრამ უცებ ლიამის მამა დამიძახა, მივედი და ლიამს ჩავუჯექი კალტაში..

– მოკლედ, ჩემო პატარებო, დაგლოცავთ, ბედნიერებას და დიდხანს ყოფნას გისურვებთ.. ძალიან უხდებით ერთმანეთს.. (ლიამის მამა)

ლიამმა მადლობა გადაიხადა, გადმომხედა და ლოყაზე მაკოცა... მერე სხვებმაც დაგვლოცეს.. ამასობაში ნატალის დაძინების დრო მოუვიდა და ოთახში ავიყვანე... დავაძინე და ისევ ქვემოთ ჩამოვედი... ცეკვავდნენ, ლიამმა ხელით მანიშნა მასთან მივსულიყავი, მეც სიამოვნებით მივედი და ცეკვა დავიწყეთ.. https://www.youtube.com/watch?v=xGPeNN9S0Fg ♥.. ცეკვის დროს მე და ლიამი თან ჩუმად ვსაუბრობდით..

– იცი, ასეთი ბედნიერი არასდროს ვყოფილვარ ლიამ..
– ვიცი..
– მიყვარხარ, ძალიან, სიცოცხლეზე მეტად..
– იცი, მე ჩემი ბედნიერება მაქვს, რომელსაც საკუთარი სახელი აქვს..
– მართლა? რა ქვია?
– სოფი...

მითხრა, გამიღიმა და ნაზად მაკოცა.. ♥

მეორე დღეს მე და ლიამმა გადავწყვიტეთ ნატალი წაგვეყვაანა და მზის ჩასვლისთვის ერთად გვეყურებინა, ასეც მოვიქეცით... სიმართლე გითხრათ მე მზისთვის სულაც არ მიყურებია, ჩემი მზერა მხოლოდ და მხოლოდ ლიამისკენ და ნატასკენ იყო მიპყრობილი... საოცრად ბედნიერი ქალი ვიყავი... გვერდში მყავდა მამაკაცი რომელსაც სიცოცხლეზე მეტად ვუყვარდი, და ლამაზი პატარა გოგონა რომელიც უბრალოდ ჩემი ანგელოზი იყო... ასე რომ შემეძლო უბრალოდ დარწმუნებით მეთქვა რომ ჩემზე ბედნიერი იმ დროს ქალი არიყო ქვეყანაზე ♥

–––––––––––––––––––––––

ესეც ასე, ჩემი მოთხრობაც დავამთავრე ჩემო საყვარლებო, ძალიან დიდი მადლობა რომ ასე ინტერესით კითხულობდით ♥.. ვიცი რომ ყოველ თქვენგანს აქვს ოცნება, ზოგს ეს ოცნება გულს უკლავს, ზოგსაც ახარებს.. თქვენ, ყველამ იცით რომ ეს მოთხრობა მხოლოდა მხოლოდ ჩემს ოცნებაზეა აგებული, და მე მჯერა რომ სასწაულები ცხოვრებაში ნამდვილად ხდება :)) გისურვებთ ბედნიერებას და ულევ სიხარულს!! ♥ მიყვარხართ!! ♥

http://cs6042.userapi.com/u16000063/docs/3c554f372029/file.gif ♥

Admin Posts : 661 Age : 23 Join date : 14.02.13

Momewonaa Dzaan exla davamtavreee

Subject: Re: Together? Forever. ♥ Thu Apr 11, 2013 4:29 am

Admin wrote:: Momewonaa Dzaan exla davamtavreee

Kargia,es vinc dawera kidev aq dawerili da tu gindat davdeb)))

Admin Posts : 661 Age : 23 Join date : 14.02.13

1D-zeaa???